Zoals in mijn vorige bericht al gemeld, zijn we in november 10 dagen in Nederland geweest voor de visumaanvraag. Het waren 10 volle dagen, want we moesten ook nog 2 x naar Oostburg voor een 2e paspoort en ik had ook nog 3 dagen vergaderingen in Parijs.
We kwamen op donderdag aan en zijn de dag erop, vrijdag, eerst naar Oostburg gereden voor de paspoortaanvraag. We hebben nu een vast overnachtingsadres in Eindhoven, dus we zijn van Eindhoven naar Oostburg gereden. Op de terugweg zou ik Tineke in Heinkenszand afzetten en ikzelf naar Rilland gaan. Google Maps gaf aan dat er bij de Westerscheldetunnel vertraging was, maar ook de route via Antwerpen gaf veel vertraging aan. We gingen dus toch maar via de Westerscheldetunnel. Maar een kilometer voor de tunnel kwamen we stil te staan en uiteindelijk hebben we zo’n 2 uur stilgestaan. Het bleek dat er een vrachtauto vloeistof verloren was in de tunnel en deze daardoor afgesloten was. Dit moest eerst opgeruimd worden, pas daarna konden we onze weg vervolgen. Het bezoek aan Heinkenszand en Rilland was uiteindelijk dus iets korter dan gepland. En aan het eind van deze lange dag hebben we dan gegeten bij onze favoriete snackbar in Gilze. Dit is de enige snackbar die we kennen die een volledig glutenvrij menu heeft (naast het normale menu).
Op zaterdag zijn we bij Tineke’s ouders op bezoek geweest. Zij wonen tegenwoordig in woonzorgcentrum Sanniek in Ansen. Dat dorpje ligt in Drenthe. Het was de eerste keer dat we bij hen daar op bezoek waren. Op de terugweg zijn we langs de Kia dealer in Harderwijk gereden. Ik had een aantrekkelijke tweedehands elektrische auto gezien bij deze dealer en we wilden onze auto inruilen, omdat we toch veel meer rijden dan oorspronkelijk gedacht. Omdat Koen een laadpaal bij huis heeft (van de vorige bewoner), leek het ons een goed idee om onze huidige auto in te ruilen voor een elektrische variant. Helaas was deze auto niet beschikbaar op dat moment, maar we konden de week erop terugkomen voor een proefrit.
Op zondag hadden we een feestje in Oud-Beijerland van mijn zus Marian en haar man Henk, die allebei jarig waren geweest.
Op maandag ben ik dan naar Parijs vertrokken, terwijl Tineke nog weer bij haar ouders op bezoek ging om wat zaken te regelen. Woensdagavond laat kwam in terug in Eindhoven, het station was daar ingenomen door PSV supporters, de Champions league wedstrijd tegen Shakhtar Donetsk was net afgelopen.
Op donderdag moesten we om 9 uur bij de Zuid-Afrikaanse ambassade in Den Haag zijn. Met de auto zou dat in 1.5 uur te berijden zijn en we waren goed op tijd, toen er een half uur van Den Haag niet ver voor ons een ongeluk gebeurde en we uiteindelijk 40 minuten te laat bij de ambassade waren. Via onze contactpersoon hadden we dit al laten weten en uiteindelijk was het geen probleem.
Bij de ambassade werden we geholpen door dezelfde persoon dan 4 jaar geleden. We hadden 2 probleempjes. Het aanvraagformulier van Tineke was volgens hem onjuist, maar daarvoor konden we ter plaatse een ander formulier invullen. Onze contactpersoon gaf achteraf echter aan dat we wel degelijk het goede formulier hadden en dat hij fout was. Het tweede probleempje was het arbeidscontract dat bijgevoegd was. Volgens hem was het niet goed, want de laatste pagina bevatte niet de handtekeningen. Ik heb hem uitgelegd dat alleen de eerste 10 pagina’s het contract waren en de rest alleen bijlages. Hij heeft dat geaccepteerd, maar hij zei ook dat hij niet wist of de diplomaat dit ook zou accepteren. Vervolgens heeft hij ook nog kopieën van ons huidige visum en de gele koorts vaccinatie gemaakt. Waarom hij nog weer kopieën van het visum wilde, is onduidelijk, want deze zaten al bij de documentatie. De vorige keer hadden we een probleem met de bankafschriften, deze waren toen een dag te vroeg geprint. Dit wetende hadden we deze echt pas de dag tevoren gemaakt. Onze documentatie was daarmee op orde en na inname van onze paspoorten kregen we een bewijs mee dat we de aanvraag hadden ingediend. Hij vertelde ons dat we waarschijnlijk pas vlak voor onze geplande terugkeer naar Zuid-Afrika de uitslag zouden krijgen. Omdat ons huidige visum op 30 januari verloopt, moeten we voor die tijd Zuid-Afrika uit. Vanwege vergaderingen gaan we op 17 januari al naar Nederland en onze terugkeer is dan gepland op 6 februari. Wanneer we onverhoopt ons visum dan nog niet hebben, kunnen we op een toeristenvisum naar Zuid-Afrika reizen, maar dan kunnen we maximaal 90 dagen achtereen blijven. Hopelijk is dat echter niet nodig. We hebben dus nu ons tweede paspoort nodig om terug naar Zuid-Afrika te kunnen, want ons eerste paspoort ligt bij de ambassade in Den Haag.
Ik had daarna nog een afspraak met iemand in het centrum van Den Haag. En na deze afspraak zijn we dan richting Oostburg gereden, om ons nieuwe tweede paspoort af te halen. En op de terugweg van Oostburg zijn we dan ook nog even bij Limagrain in Rilland langs gereden. Ik had een afspraak met de directeur, die ik al bijna 4 jaar niet meer gesproken had. En aan het eind van deze lange dag zijn we dan op bezoek gegaan bij een oud-collega in Bergen op Zoom.
Op vrijdagochtend had ik eerst een Teams vergadering en na afloop daarvan zijn we nog voor de laatste keer naar Ansen gereden, om Tineke’s ouders nog eens te bezoeken. Op de terugweg zijn we dan ook nog weer langs de Kia garage in Harderwijk gereden. De auto was nu wel aanwezig, maar hij was niet bepaald opgeladen, dus we konden geen lange proefrit maken. Maar de auto reed tijdens de korte proefrit goed en zag er nog pico bello uit, dus we hebben deze dan ook tegen onze huidige auto ingeruild. Aangezien onze huidige auto op Koen’s naam staat, wij kunnen als niet inwoner geen auto op onze naam hebben, heeft Koen de auto 2 weken later opgehaald en de verdere administratie afgehandeld.
Na een gezamenlijke maaltijd met de jongens op vrijdagavond heeft Koen ons dan zaterdagochtend weer naar Schiphol gebracht en kwamen we zaterdagavond laat weer thuis in Pretoria aan, waar we weer midden in een hittegolf terecht kwamen.