In Januari 2025 zijn we weer naar Nederland gereisd, onder andere om ons nieuwe visum op te halen. Bovendien moesten we even Zuid-Afrika uit, omdat ons bestaande visum op 30 januari 2025 afliep.
De week voor onze reis naar Nederland had ik nog een vergadering in Botswana. Deze vergadering kwam pas ter sprake toen onze vlucht naar Nederland al geboekt was, dus het werd een beetje plannen met de tijd. De vergadering was in Maun, de plaats waar we ook vorig jaar op vakantie waren geweest en vanwaar je de Okavanga Delta mooi kunt bezoeken. Omdat er slechts 1 vlucht per dag is vanuit Johannesburg, moest ik op vrijdag terugvliegen en dezelfde dag weer vertrekken naar Nederland. Omdat de vlucht naar Amsterdam pas om middernacht was, paste dit toch en kon ik zelfs nog naar huis om de koffer opnieuw te pakken en te eten.
Het bezoek aan Botswana was een belevenis op zich. We hadden 3 dagen vergaderingen, maar 1 dag was ingeruimd voor een bezoek aan de Okavanga Delta. We moesten daar voor vroeg op, de bus bracht ons naar het vliegveld om 5.15 uur, en vandaar zouden we met een klein vliegtuigje in de Okavanga Delta vliegen en vandaar met een safari auto en een bootje verder gaan. Toen ik echter ’s morgens wakker werd, was er stromende regen en werd het vertrek uitgesteld. Bovendien viel ook nog de elektriciteit op mijn kamer uit, waardoor ik bij een zaklamp moest douchen. We hadden daardoor tijd te ontbijten (normaalgesproken zouden we het ontbijt meenemen). Het gebouw was niet bepaald op regen berekend, het water kwam langs een lamp naar beneden gestroomd en het terras stond deels blank.
Uiteindelijk werd het toch wat droger en vertrokken we naar het vliegveld, waar we met een aantal vliegtuigjes in de Okavanga Delta werden gevlogen.
Daar aangekomen gingen we met een safari auto verder. Helaas zagen we niet bepaald veel dieren. Uiteindelijk kwamen we bij bootjes aan, waar we met 2 of 3 personen eventjes werden rondgevaren. Door het mindere weer was het wat minder lang dan de bedoeling was.
Daarna gingen we met de safari auto verder naar een lodge waar we een lunch kregen. Daarna met de safari auto weer terug naar het vliegveldje en terug naar Maun.
Op vrijdag ben ik dan teruggevlogen naar Johannesburg. Dan terug naar huis en een paar uur later weer naar het vliegveld voor vertrek naar Nederland.
De eerste week zou ik vergaderingen hebben in Clermont-Ferrand (Frankrijk), maar deze was 2 weken daarvoor geannuleerd, waardoor ik deze eerste week kon werken vanuit Eindhoven, vanaf nu onze vaste locatie bij verblijf in Nederland.
Die eerste week hebben we ook een bezoek gebracht aan mijn schoonouders, en op donderdag hebben we ons nieuwe visum opgehaald in Den Haag. Hier bleek dat, terwijl mijn visum nu geldig is to 31-12-2029, het visum van Tineke maar geldig is to 31-12-2027. We begrepen dat dit normaal is, maar dat we Tineke’s visum eenvoudig in Zuid-Afrika kunnen verlengen.
De tweede week had in een Limagrain congres in Barcelona en verbleef ik van maandag tot vrijdag in het centrum van Barcelona. Hier waren ook enkele Zuid-Afrikaanse collega’s aanwezig, en omdat zijn toch via Amsterdam terug naar Johannesburg gingen, heb ik hen op zaterdag nog wat van Nederland laten zien. We zijn naar Den Haag gereden en hebben ‘Escher in het Paleis’ bezocht. Daarna zijn we nog naar het Vredespaleis gelopen en zo wat van Den Haag bekeken, voor we weer teruggegaan zijn naar Eindhoven, waar zij ook overnacht hebben. Zondagochtend vroeg heb ik hen dan naar Schiphol gebracht voor hun terugreis naar Zuid-Afrika. Wij bleven nog een paar dagen in Nederland, omdat ik bij het boeken niet wist wanneer het visum klaar zou zijn en we wat marge wilden hebben. Omdat het wijzigen van het ticket te duur is, zijn we daarom deze paar dagen nog in Nederland gebleven. Uiteindelijk waren we daardoor donderdagavond 6 februari weer in Pretoria.
Uiteindelijk waren we daardoor bijna 3 weken in Nederland. En vrijdagmorgen was er een leuke verrassing. Zoals al eerder geschreven, heb ik sinds mei 2024 een hybride auto. Deze bleek echter na deze 3 weken niet meer te starten, de accu was helemaal leeg. En wat bleek achteraf. De accu die gebruikt wordt om te rijden is nog gewoon vol, maar de accu die de systemen laat draaien was alleen leeg. Alleen heb je geen mogelijkheid de andere accu te gebruiken voor de systemen. Alleen starten via een andere accu bleek mogelijk, want ook een jumpstarter werkt niet, omdat deze te kort veel ampères geeft. Uiteindelijk heeft een collaga mij geholpen mijn auto aan de praat te krijgen. Waarschijnlijke oorzaak van de lege accu is dat de sleutels in de buurt van de auto lagen, waardoor deze steeds verbinding maken en daardoor de accu leegtrekken. De volgende keer moet ik dus de sleutels meenemen, of verder wegleggen van de auto.