Louis wilde het Limagrain hoofdkantoor in Greytown bezoeken. Greytown ligt in Kwa-Zulu-Nathal en daar krijg je veel meer echt het gevoel dat je in Afrika bent. Om Tineke ook dit eens te laten zien, is ze meegegaan op deze reis. Vanaf Pretoria is het 6 tot 7 uur rijden. De route kan grotendeels over de snelweg (N3), maar er is ook een weg mogelijk die wat dichter langs de Drakensbergen gaat, zonder er echt te komen. Om er een echt uitstapje van te maken, zijn we op zondagochtend 14 Februari vertrokken. De reis ging eerst door Johannesburg en daarna over uitgestrekte velden met veel mais en soja. Na enkele uren namen we de afslag en reden we door wat schilderachtiger terrein langs een stuwmeer.
Langzamerhand veranderden ook de plaatsen en de bevolking die we tegenkwamen. De huizen leken meer op iets wat je in Afrika verwacht en waar we in Pretoria nog veel blanken tegenkwamen, werd dat steeds minder. Het laatste stuk van de route ging door echte Afrikaanse dorpen, met ronde huizen en vaak rieten daken. Duidelijk was dat de bevolking het hier niet breed had.
Onderweg hadden we ook nog het geluk een groep bavianen aan de kant van de weg te zien. Het ging helaas te snel om ook nog een foto te kunnen maken. Deze groep bavianen was Louis in December ook al op dezelfde plaats tegengekomen. De foto die Louis in December heeft kunnen maken zie je hier nu geplaatst.
Greytown is maar een relatief kleine plaats met een aantal bed & breakfasts, maar geen echt hotel. Ook een echt restaurant was niet aanwezig. Bovendien waren bijna alle eetgelegenheden op zondagavond gesloten. Omdat we ook nog glutenvrij nodig hadden, was het een uitdaging iets te vinden, omdat niemand ook maar begreep wat we bedoelden. Uiteindelijk hebben we maar het risico genomen bij Steers, een fastfood keten. Deze had op de website staan waar gluten in zou zitten en waar niet. En dat is gelukkig goed afgelopen.
Overal waar je in Greytown komt, voel je je bekeken, als blanke. En veel van de blanke mensen komen samen in de Country club (golf, squash, …), waar je in het restaurant aldaar ook kunt eten. Wij hebben daar maandagavond gegeten, maar ook daar wat het lastig, want al het bedienend personeel, inclusief de kok, is donker. En de kok sprak bovendien zeer matig Engels. Gelukkig is alles wel goed gegaan.
Wij sliepen bij bed & breakfast Little Elephant in Greytown. Dit werd gerund door een heel aardige mevrouw die er ook voor zorgde dat het ontbijt van Tineke helemaal glutenvrij was.
Louis heeft op maandag met zijn collega’s gesproken en wat velden bekeken. Daar kwamen we ook apen tegen, zij het wat kleinere, zogenaamde blue velvet apen. Deze zijn een plaag in de mais. Ze halen de kolven eruit om mee te nemen. Daarom moeten wij onze velden bij daglicht altijd bewaken.
Dinsdagmorgen zijn we met Tienus, een collega van Louis, naar een aantal produktievelden gereden, waarna wij vandaar weer richting Pretoria zijn vertrokken. Tijdens dit bezoek zijn we ook door een echt Afrikaans dorp gereden. Hier kijk je je ogen uit, maar wij durfden geen foto’s te maken.
Uiteindelijk zijn we dan dinsdag aan het eind van de middag weer thuis gekomen, een ervaring rijker.
Hieronder een aantal foto’s van het landschap richting Drakensbergen.