Begin januari waren we naar de Drakensbergen geweest, maar het weer viel toen helaas tegen. We hebben daarom in februari een nieuwe poging gewaagd en gelukkig was het weer nu een stuk beter. De voorspellingen waren niet heel geweldig, maar we hebben nagenoeg geen regen gehad, eigenlijk alleen maar op de heenweg. Dit keer wilden we naar Royal Natal National Park. Dit park ligt in de provincie KwaZuluNatal, in de volksmond altijd KZN genoemd. In het park ligt een kamp waar je huisjes kunt huren (Thendele camp), maar helaas waren ze die aan het renoveren en konden we daar niet terecht. Ik vond echter een resort met huisjes op 10 km van het park (via Booking.com) en deze hebben we dan voor 2 nachten gereserveerd. Het park ligt op ruim 4 uur rijden van Pretoria, we zijn dan ook vrijdag kort na de middag vertrokken en kwamen rond 5 uur op het park aan. Onderweg hadden we wat regen, maar ’s avonds was het min of meer droog. De huisjes hebben over het algemeen rieten daken en binnen kijk je direct tegen het rieten dak aan. De daken zijn niet geheel waterdicht altijd en we hadden een paar druppels water binnen.
De volgende ochtend wilden we vroeg op pad, omdat er voor later op de middag regen was voorspeld en we een pittige wandeling in het NP wilden doen (omschreven als ‘hard’). We waren dus al rond 8 uur in het park en zijn naar de parkeerplaats bij Thendele Camp gereden. Vandaar vertrekt de Tukela Gorge Trail, die we wilden lopen (https://www.alltrails.com/trail/south-africa/kwazulu-natal/tugela-gorge-trail). De hele trail zou meer dan 15 km zijn, maar we wilden kijken hoever mogelijk was, want door de vele regen was er wellicht een stuk niet of slechter begaanbaar. Bij het bezoekerscentrum stond al aangegeven dat de route deels omgeleid werd. Op de parkeerplaats moesten we een boek invullen met onze gegevens, wat onze plannen zijn en wanneer we denken terug te komen. In het grootste deel van het park is er geen mobiele ontvangst, dus dit is een extra veiligheid die men ingebouwd heeft (en de persoon die erbij staat verwacht natuurlijk een fooi van ons).
De klim langs de rivier was erg mooi, vele mooie uitzichten, vooral op het Amphitheatre. Dit is de lange bergketen die je voortdurend in de verte ziet. De foto’s hieronder laten dit ook wel zien. Dit Amphitheatre is een van de meest fameuze berg-uitzichten in Zuid-Afrika. De wandeling was inspannend en aan het eind waren we beide redelijk op, maar de uitzichten tijdens de wandeling waren fantastisch. Aan het eind moesten we weer invullen in het boek dat we terug waren en de man bij het boek wees mij even op het bord waar stond dat verwacht werd dat wij hem een fooi gaven.
Het weer viel eigenlijk heel erg mee, er was deels bewolking en de hogere bergen hingen soms in de wolken, maar het zag niet naar regen uit en de temperatuur was behoorlijk hoog (boven de 25 graden). Alleen heeft het ’s avonds later een paar druppels geregend, maar dit was minimaal.
De volgende ochtend was het prachtig weer, nagenoeg onbewolkt en de lucht was krakend blauw. Hieronder een paar foto’s van ons huisje en het uitzicht op het Amphitheatre, bijna direct vanaf ons huisje.
We wilden weer op tijd vertrekken, want we moesten na de wandeling nog naar huis rijden. We moesten ook alle spullen weer inpakken en meenemen en daarmee waren we iets later dan zaterdag. We vertrokken uiteindelijk voor onze wandeling van 6 km om kwart voor negen. Toen was het al 25 graden en de zon de brandde uitbundig. We moesten weer een boek invullen met onze gegevens, dit keer stond er een parkwacht bij en hij heeft ons zelfs het begin van de route gewezen. De route heette: Tiger Falls, Lookout Rock en Cascades (https://www.alltrails.com/trail/south-africa/kwazulu-natal/tiger-falls-lookout-rock-cascades-loop–2). In tegenstelling tot gisteren was het dit keer een rondje en niet heen en terug over hetzelfde pad. De route liep continu geleidelijk omhoog en we liepen de hele tijd in de brandende zon. Het was dus erg warm. De lucht was erg helder, wat maakte dat de zon ongenadig brandde op onze huid. We zijn echter goed ingesmeerd, dus we hadden verder geen last van verbrandingsverschijnselen. Na ongeveer 3 km bereikten we het eerste doel, de Tiger Falls. Dit is dus een waterval en dat blijkt ook wel uit de foto’s hieronder. Vandaar liepen we weer langzaam omlaag naar de Lookout Rock (dit was een rots waar je op kon staan voor het uitzicht, zoals de naam al zegt). Vandaar ging het steil omlaag over een betonnen pad. Dit was niet erg prettig voor je knieen. Lager kwamen we bij de Cascades, een aantal poeltjes met kleine watervallen. Je kunt hier in het water, maar dat hebben wij niet gedaan. Het laatste stuk van de route ging weer over een betonnen pad langs de rivier, tot we terug waren bij de auto. Hier zagen we ook nog een moederbaviaan met kind op de rug. Na het invullen van het boek (dat we terug waren) en een fooi voor de gids, hebben we de thuisreis aanvaard.
Onderweg hebben we nog geluncht, wat altijd een uitdaging is als je glutenvrij wilt eten. Dit keer kwamen we bij SPUR terecht. Dit is een soort steakhouse. Niemand begreep wat glutenvrij betekent, dus we moesten precies uitleggen wat Tineke wilde hebben. Ze serveren altijd gefrituurde uien bij het vlees en deze bevatten vaak gluten. We hebben dus 3 x uitgelegd dat dit niet op het bord moest, en toch kreeg Tineke ze op het bord geserveerd. Gelukkig konden we ze eraf halen, zonder dat het vlees of aardappel besmet werd. Dit is inmiddels voor ons normaal, dat men geen idee heeft wat gluten of glutenvrij is. We kennen slechts een aantal restaurants in de buurt die het wel weten, en natuurlijk ‘ons’ hotel in de buurt van het Krugerpark.
Bij thuiskomst wachtte ons nog een andere verrassing, we hadden geen water. We hadden al iets gelezen op Facebook (ja, ook niet mijn keuze, maar het is vaak de enige informatiebron). Het waterbedrijf had besloten dit weekend een reparatie uit te gaan voeren, zonder de gemeente daarover in te lichten. Pas toen er geen water meer was, kwam de gemeente met een bericht dat je spaarzaam moest zijn met water (maar dat je toen al niet meer). Het zou vanavond weer opgelost zijn (zondagavond), maar het duurt even voor er weer druk zal zijn. Op dit moment (bijna 20.00 uur hier) hebben we nog steeds geen water. We hebben dus ook niet kunnen douchen na al dat zweten bij de wandeling. Gelukkig hebben we wel een zwembad en hebben we daar even in gepoedeld. Hopelijk hebben we morgenochtend weer water, maar dat is geheel niet zeker. Drinkwater hebben we nog ruim voldoende. Zoals al eerder eens geschreven, hebben we een waterdispenser met 20L flessen. We hebben nog 3 volle flessen in de garage staan, daar kunnen we nog wel 10 dagen mee toe.
Al met al wat het een mooi weekend met mooie wandelingen en mooi weer, zelfs een beetje te warm. De betere tijd voor dit soort wandelingen zijn voor- en najaar, wanneer het nog niet zo warm is.