Bezoek aan het Krugerpark, april 2023

In Zuid-Afrika is zowel 27 april als 1 mei een vrije dag (Freedom Day and Labour Day). Dit viel op een donderdag en maandag, dus bijna iedereen had een lang weekend vrij. Wij realiseerden ons dat pas eind Februari en besloten toen nog accommodatie in het Krugerpark te proberen te reserveren. Dit bleek vrij lastig, maar uiteindelijk konden we nog 3 nachten reserveren, van vrijdag tot maandag. De eerste nacht verbleven we in Lower Sabie Restcamp, de andere 2 nachten in Berg en Dal Restcamp. In Berg en Dal hadden we al eerder overnacht, in Lower Sabie nog niet.

We vertrokken die vrijdagochtend 28 april rond 6 uur vanaf ons huis in Pretoria. De reis verliep bijzonder vlot en net na 10 uur waren we bij Malelane Gate, de dichtstbijzijnde ingang voor ons van het Krugerpark. Hier was het echter druk, waardoor we bijna een half uur nodig hadden om binnen te komen.

Op de informatie over het Krugerpark hadden we al gelezen dat de weg van Lower Sabie naar Skukuza, langs de Sabie rivier, afgesloten was. Dit alles was het gevolg van de overstromingen eind januari (cycloon Fredy). Deze overstromingen hadden een aantal bruggen behoorlijk beschadigd en die moesten hersteld worden. Aangezien dit een belangrijke doorgangsweg in het park is, moesten we een behoorlijk eind omrijden om toch bij Lower Sabie te komen. Onderweg kwamen we de gebruikelijke dieren tegen, inclusief neushoorns. Helaas geen luipaarden, cheetahs of leeuwen. Echter dat veranderde op het laatste stuk. Hier zagen we 2 x leeuwen en een hyena.

Een van de leeuwen die we onderweg zagen

De volgende ochtend hebben we een vroege safari gedaan (vertrek 6 uur), daarbij was het eerst nogal mistig en kon je maar weinig zien. Helaas zagen tijdens deze rondrit niet veel bijzonders, ook al werd het zicht steeds beter. Na het ontbijt bij ons huisje zijn we dan vertrokken naar Berg en Dal. Aangezien de hoofdweg afgesloten was, moesten we een lang stuk via zandwegen rijden. Ook nu kwamen we weer neushoorns en leeuwen tegen, maar geen luipaarden of cheetahs.

Onderweg kwamen we allerlei mooie vogels tegen, zoals bijvoorbeeld verschillende ooievaars. Ook de gewone ooievaar zoals in Nederland kom je trouwens soms tegen.

Ook een aantal andere vogels waren mooi om te zien (en dit zijn ze niet allemaal):

Na aankomst in Berg en Dal Restcamp gingen we, zoals iedere avond, weer braaien. Echter toen het vuur bijna klaar was, begon het te onweren en regenen en moesten we binnen het vlees in de pan bakken. Het regende en onweerde te hard om nog buiten te zijn.

De volgende ochtend was het weer droog en gingen we weer voor een vroege safari voor het ontbijt. Ook dit keer waren we niet bijzonder succesvol. Na het ontbijt hebben we weer een grotere ronde gemaakt, waarbij we via Pretoriuskop en Skukuza weer terug naar huis reden. Onderweg kwamen we bij ‘Lake Panic’ langs, een bird hide de bekend staat om de vele vogels. Hier hebben we onder andere de Malachite Kingfisher gezien van de foto hierboven. Ook de Pied Kingfisher hebben we gezien, alleen was deze een beetje ver weg. Je mag deze proberen te vinden op de foto hieronder:

En ook bij Lake Panic: een rood insect:

Wanneer je meer op de vogels gaat letten, zie je ook hoeveel verschillende soorten vogels er zijn. Zie ook de foto hieronder, met 3 grote vogels op 1 plaatje:

Lepelaar, yellow-billed stork (ooievaar) en grey heron (reiger) in één plaatje

Ook zijn er vogels die het nijlpaard als plateau gebruiken:

Grey heron (reiger) op een nijlpaard

Wat ook opviel deze keer is het aantal schildpadden dat we tegenkwamen (en dit zijn niet meerdere foto’s van 1 schildpad):

Bij Skukuza gaan we altijd op zoek naar reptielen en vleermuizen:

De laatste avond in Berg en Dal gingen we natuurlijk weer braaien. Even leek het weer te gaan regenen, maar gelukkig waren het deze keer maar een paar druppels en konden we gewoon braaien.

De volgende ochtend wilden we nog een safari richting Crocodile Bridge maken (dat kost ongeveer 2-3 uur), maar bij de auto kregen we een verassing, lekke band. De auto is uitgerust met een thuisbrenger, dus we moesten op zoek naar iemand die de band kon repareren, de rit naar huis (bijna 400 km) is te ver voor een thuisbrenger. Ik heb de band gewisseld en ben eerst in het kamp bij het tankstation gaan informeren. Het bleek dat we naar Malelane buiten het park moesten om de band te laten repareren. Gelukkig is dit niet erg ver, het kamp ligt dicht bij de poort. We zijn dus maar direct het park uitgegaan, het leek ons geen goed idee met een thuisbrenger over onverharde wegen te rijden. Zodoende waren we net na 8 uur al het park uit en op weg naar Malelane. Bij het tankstation vroeg ik waar de band kon worden gerepareerd. Het was namelijk een vrije dag in Zuid-Afrika, dus ik wist niet wat open was. Ze boden gelijk aan zelf de band te repareren en uiteindelijk deden ze dit kosteloos. Het gebeurde helemaal met de hand. Er zat een schroefje in de band, die eruit halen en het gat dichtmaken was genoeg om de band weer te kunnen gebruiken. Na het weer terugzetten van de normale band zijn we dan ook zonder problemen naar huis gereden, waar we net voor 1 uur aankwamen. Onderweg was het al druk, maar we hadden uiteindelijk weinig oponthoud. Dit gaf ons ook de tijd die middag nog een wandeling te maken, na bijna 4 dagen in de auto te hebben gezeten.

Hieronder nog een selectie uit de andere foto’s die we gemaakt hebben:

Waar we bij ons vorige bezoek in december medicatie voor malaria-preventie genomen hebben, deden we dat nu niet. Normaalgesproken is het in de winter niet nodig. We zitten nu net op de overgang naar de winter, dus het blijft altijd een vraagteken. De temperatuur was bij aankomst vrijdag en zaterdag nog ruim boven de 30 graden. Zondag en maandag was het iets frisser, maar nog altijd boven de 25 graden. We hebben ons echter goed ingesmeerd met deet (vooral ’s avonds) en in het huisje draaide de airco en hadden we een muggenstekker aan. We hebben geen muggen opgemerkt, maar dat zegt natuurlijk niet alles. De meningen over wel of geen malaria preventie lopen uiteen, ook al omdat de medicatie geen 100% preventie betekent. Gelukkig hebben we beide niet gereageerd op de medicatie en kunnen we wat dat betreft gewoon de medicatie gebruiken. Bij mijn bezoek aan Congo enkele weken geleden heb ik ook deze medicatie gebruikt. Je moet dan echter vrij lang medicatie slikken, je begint 1 of 2 dagen voor het bezoek en na afloop slik je nog 7 dagen door. Het is een vrij klein pilletje dat wij altijd na het avondeten innamen.

We hebben tijdens dit bezoek dus enkele keren neushoorns en leeuwen gezien, maar dit keer geen luipaarden of cheetahs. Vorig jaar waren we hetzelfde weekend ook in het Krugerpark en zagen we luipaarden en cheetahs, maar geen leeuwen. Er valt dus geen pijl op te trekken wat je ziet. Daar zijn wij inmiddels ook wel achter. Waar je iets ziet blijft ook een groot vraagteken. Op opeenvolgende dagen wil je wel eens hetzelfde dier tegenkomen op dezelfde plaats, maar dit gaat niet op over langere periodes.

En mocht je denken hoe we aan alle namen komen, we hebben een boekje met de meeste dieren in het Krugerpark (Animals of the greater Kruger). Dit is nodig ook onderweg, want internet heb je in een groot deel van het Krugerpark niet. Dan is een boekje op papier met foto’s toch erg handig.