Weekendje Krugerpark (Juli 2023)

Na mijn camera eerst in de Rietvlei te hebben geprobeerd, zijn we nu de camera gaan testen in het Krugerpark. We hadden voor 2 nachten een huisje gereserveerd in Skukuza, het grootste restcamp in het Krugerpark.

We vertrokken op vrijdagochtend om 6.40 uur en waren na een erg vlotte reis (met een koffiestop en een tankstop vlak voor het park) om 10.45 uur al in het park (Malelane Gate). Het bleek niet druk te zijn bij de poort. Waar we eind april ruim een half uur in de rij hadden gestaan, waren we nu binnen 5 minuten binnen. We besloten via wat gravelpaden richting Afsaal te rijden. Dit is een picknickspot tussen Malelane en Skukuza. Onderweg hebben we niet bijzonder veel gezien, al was er wel een neushoorn. Die zat echter zo achter de bosjes dat ik geen goede foto kon maken. Voor de rest zagen we de normale dieren: olifant, impala, kudu, velvet aap en verschillende vogels.

Aangekomen bij Afsaal hebben we daar onze meegenomen lunch genuttigd. Hier zat onder het dak van de overkapping ook een slang, een boomslang:

Na de lunch zijn we deels over grindwegen naar de weg van Lower Sabie naar Skukuza doorgestoken. Deze weg was de vorige keer nog afgesloten, omdat er bruggen weggespoeld waren. Men had deze bruggen nog niet hersteld, maar er was een tijdelijke weg door de (droge) rivierbedding aangelegd. We zijn daar ook gepasseerd en inderdaad is op 2 plaatsen de hele brug met duikers en al weggespoeld, Er zit een een gat van 10 meter en enkele meters diep in de weg. De tijdelijke weg is echt maar een tijdelijke oplossing, want deze al bij regenval al snel niet meer bruikbaar zijn. Dus waarschijnlijk wordt deze weg weer afgesloten dan, want er zijn nog geen verdere herstelwerkzaamheden bezig bij deze bruggen.

Onderweg zagen we weer verschillende dieren, maar geen erg bijzondere. Wel zagen we 3 soorten ooievaar: yellow-billed, saddle-billed en woolly-necked stork.

En aan het eind van de middag reden we nog even naar Lake Panic, daar is een vogelobservatiehut en dan zie je vaak ijsvogels. We zagen geen ijsvogels die keer, maar er zat wel een visarend dichtbij en ik zag nog een papegaaiduif, oftewel een African green-pigeon. Deze hadden we nog niet eerder gezien.

We besloten de volgende ochtend voor het ontbijt weer een rondje te rijden. bij Skukuza kun je een mooi rondje te rijden dat ongeveer 1-1,5 uur kost, afhankelijk van de dieren die je ziet. We vertrokken net na 6 uur (de poort ging om 6 uur open), maar het was nog bijna donker. Het werd wel snel licht en na ongeveer 15 minuten was het al licht. We reden langs de Sabie rivier naar het zuiden en bij de brug zijn we de brug over richting noorden gegaan. Na enkele kilometers stonden er olifanten op en naast de weg. Omdat olifanten soms agressief kunnen zijn, bleef ik op veilige afstand wachten. Ze kwamen nog wat meer onze kant op en ik besloot iets achteruit te gaan. Maar toen ik in mijn spiegel keek, zag ik wat aankomen over de weg. Het bleken wilde honden te zijn. Deze zien we niet vaak en ze kwamen naar ons toe. Ze waren duidelijk op zoek naar prooi, maar een olifant is wat te groot voor hen. En de olifanten stelden het ook niet op prijs en begonnen wat te trompetteren. En achter de honden kwamen ook nog 3 hyena’s meelopen. We werden ingehaald door de wilde honden en hyena’s en zijn een stukje met hen meegereden. Uiteindelijk gingen ze wat meer de bosjes in en zijn we doorgereden:

En bij deze roofdieren vlogen dan ook nog gieren mee, voor de resten:

Na een ontbijt in ons huisje in Skukuza vertrokken we vervolgens richting Satara, waar we konden lunchen. Dit is een rit van ongeveer 90 km. Na een korte koffiestop in Tshokwane, kwamen we rond de middag in Satara aan en hebben we daar de lunch gebruikt. Wel moesten we onderweg nog een behoorlijke tijd wachten voor een kudde buffalo’s. We hebben onderweg weer allerlei dieren gezien, waarschijnlijk was de southern ground hornbill de meest bijzondere, maar we hadden al veel vaker gezien. Ook zagen we enkele keren een steenbok, dit is één van de kleinste antilopes.

Ook kwamen we nog spelende bavianen tegen, waarvan er één pasgeboren was:

Zaterdagavond hadden we nogal moeite het hout voor de braai te laten branden. We hadden onlangs nieuw hout gekocht en allereerst waren de stukken niet al te mooi, maar bovendien bleek het nog niet kurkdroog te zijn. Noodgedwongen hebben we dan ook maar extra hout in de kampwinkel gekocht en daarna konden we gelukkig gewoon braaien (al was het wel wat later geworden).

We besloten zondagochtend opnieuw voor het ontbijt een rondje te rijden. Deze keer gingen we de andere kant op. We reden een grindweg op en voor ons zagen we steeds meer safari auto’s. Waarschijnlijk hadden ze iets gezien en aan elkaar doorgegeven. Na niet al te lange tijd kwamen we bij een brug over een droogstaande rivier en hier stonden alle auto’s de weg te blokkeren. We waren nog als één van de eersten en konden nog wat zien. Er zaten leeuwen langs de rivierbedding, maar het was wel behoorlijk ver weg. Bovendien zaten ze nog deels verscholen achter de bosjes. Het lukte dan ook niet echt om een goede foto te maken. De goede foto’s daar waren van een saddle-billed stork, die voor ons liep te paraderen:

Saddle-billed Stork

Wij wilden eigenlijk verder, maar alle safari auto’s blokkeerden de weg. Gelukkig kon ik nog achteruit en zijn we achteruit gereden en daarna omgedraaid. En dat was maar goed ook, want op de weg terug kwamen we zeker nog 10 safari-auto’s tegen.

We kwamen onderweg ook nog een opvallende roofvogel tegen, de bateleur. En er waren er 3 vlak bij elkaar:

We hebben weer even bij Lake Panic gekeken, maar daar waren nog maar weinig vogels te zien. Na een ontbijt bij ons huisje hebben we alle spullen ingepakt en zijn we vertrokken richting huis. Het was de bedoeling via Lower Sabie (voor de koffiestop) naar Crocodile bridge te rijden en daar het park te verlaten. Ik besloot eens van de verharde weg af te gaan en een parallelweggetje te nemen voor een deel van de route. En wat hadden we daarmee een geluk. Vlak voor we weer op de hoofdweg zouden komen zag ik opeens iets bewegen. En het was een luipaard. Hij ging even in het zand liggen rollen en kwam daarna achter de bosje vandaan. Ik heb een paar mooie foto’s kunnen maken, maar hij keek naar ons en besloot door te lopen en het pad over te steken. Hij kroop onder een bosje en keek weer naar ons. Toen hij zag dat wij bleven staan, liep hij vervolgens de andere kant op weg. Dit alles gebeurde in wellicht 2 minuten. Hij liep richting hoofdweg en we hebben daar nog een gekeken of hij eruit kwam, maar dat was helaas niet zo. We waren dan ook de enigen die dit luipaard gezien hebben.

Verder langs de weg zagen we ook nog een uil, maar deze zat goed verscholen in de boom, waardoor een goede foto wat lastig was:

En we kwamen nog weer leeuwen tegen langs de weg. Maar hier stonden weer behoorlijk wat auto’s en van de leeuw zagen we alleen de achterkant van zijn kop,, dus niet echt aantrekkelijk voor een foto.

Na een koffiestop bij Lower Sabie zijn we richting poort gereden. Onderweg kwamen we weer veel giraffes tegen. Dit was echt opmerkelijk dit bezoek, de aantallen giraffes dat we gezien hebben. En ook enkele grote kuddes buffalo’s.

4 giraffes bij een dam, niet al te ver van crocodile bridge

We waren net na de middag bij crocodile bridge, en na een korte tankstop in Malelane en een sanitaire stop bij Milly’s, waren we net voor 17 uur weer thuis. De temperatuur was wel een verschil. Was het vrijdag en zaterdag rond de 30 graden in het Krugerpark en zondag ook nog 25-26 graden, bij ons thuis was het 15 graden en er stond een frisse wind. Wel was het onbewolkt (en dus zonnig). Die zondagmiddag zou er ook een muziekuitvoering plaatsvinden in onze estate (buiten op het gras). Deze was echter op vrijdag al afgelast vanwege de kou, en het was dus 15 graden en zonnig, dus eigenlijk best wel redelijk weer. Maar hier wordt het beschouwd als bitter koud.

Hieronder nog een impressie van wat andere dieren die we gezien hebben. In ieder geval waren er een aantal zeer fraaie foto’s gemaakt met het nieuwe fototoestel. De scherpte van de foto’s was zeer goed. Alleen moet ik nog wat aan de autofocus wennen, die gaat soms helemaal de mist in. Deels komt dat ook doordat ik een ander lenstype gebruik dan de camera, en er een adapter tussen zit.