Het was al weer even geleden dat we in het Krugerpark waren geweest (eind Oktober 2023 om precies te zijn), dus we wilden wel weer eens naar het Krugerpark. De vorige keer was het behoorlijk koud, dit keer hadden we daar totaal geen last van. Mijn vorig bericht ging over de hittegolf in Pretoria, die is er dus nog steeds en was ook goed merkbaar in het Krugerpark. De temperatuur werd iedere dag een graadje hoger. Waar we op zaterdag op een maximumtemperatuur kwamen van 36 graden, werd het zondag 37, maandag 38 en op dinsdag was het 39 graden om 11 uur ’s ochtends, toen we het park uitgingen op weg naar huis. Die dag werd de 40 graden gehaald iets later op de dag.
Deze hoge temperaturen hebben invloed op wat je ziet, vooral ’s middags liggen alle dieren in de schaduw onder de boom. En de laatste dag was het eigenlijk al zo in de ochtend, want om 9 uur was het al 30 graden. Door de warmte zijn we iedere dag rond 6 uur weggereden voor een rondje voor het ontbijt. De eerste nacht verbleven we in Berg en Dal.
Die eerste dag hebben we al weer veel dieren gezien, inclusief een gevecht tussen 2 giraffes. Hieronder wat foto’s en een filmpje:
Aan het eind van de dag reden we dan naar Berg en Dal. Daarvoor rijd je richting Malelane gate en net voor de gate ga je rechtsaf richting het kamp. Omdat we een vorige keer daar de prooi van een luipaard hadden gezien, besloot ik eerst nog even rechtdoor te rijden richting gate. En dat was een goede ingeving, we zagen geen luipaard, maar wel 2 leeuwen.
Hieronder een impressie van de andere dieren die we die dag hebben gezien:
Na een braai die avond zijn we vroeg gaan slapen, want we wilden vroeg op de volgende ochtend. Het ochtendrondje leverde weer wat mooie foto’s op. Opvallend waren de marabou storks (ooievaars) die we veel hebben gezien, waarvan de meeste in de boom zaten. Deze vogels hebben we nog niet eerder in een boom zien zitten. maar helaas geen leeuwen of luipaarden. En aan het eind zagen we dezelfde leeuwen van de dag ervoor weer, op een plaats niet ver van waar we ze gisteren zagen.
Na het ontbijt gingen we op weg naar Satara restcamp. Dit kamp ligt wat noordelijker en we hadden er nog nooit geslapen. Maar we waren er al een paar keer geweest voor de lunch. Dit gebied staat bekend voor o.a. veel leeuwen, dus dat was ook een reden naar dit kamp te gaan. We reden dit keer via Lower Sabie en dan langs de Sabie rivier richting Skukuza en uiteindelijk via Tshokwane naar Satara. Het was al erg droog aan het worden in het park en dan zie je meer dieren dicht langs de rivieren. Onderweg hebben we weer vele dieren gezien. Wat vooral opviel was het aantal olifanten. Waar we eind oktober niet veel olifanten hadden gezien, hebben we er nu vele honderden gezien, soms grote groepen en vaak dicht bij of in de rivier.
Dit keer hadden we het geluk om ook een luipaard te spotten. We zagen deze niet zelf, maar iemand wees ons deze aan. Het luipaard lag wat verderop in de schaduw van een boom. En degene die hem ons aanwees stond er zelf voor. We konden het dier spotten via zijn geopende ramen. De foto’s zijn daarom niet echt mooi en scherp.
Op een gegeven moment zaten er ook velvet apen op de weg. Deze waren duidelijk al eens gevoerd, zie de foto’s hieronder hoe ze stonden te bedelen:
We reden ook een tijdje min of meer gelijk op met een safari-auto en deze wees ons op een gegeven moment op een uil in de boom. Het blijkt een jonge Verreaux’s eagle-owl te zijn. In het Afrikaans heet het een reuze-ooruil. Deze kan 62 cm groot worden! En hij was nu al behoorlijk groot.
Ook zagen we onderweg nog 2 sabel-antilopes. Die zijn we niet vaak in het park.
Een impressie van de overige dieren vind je hieronder:
Die avond hebben we in het restaurant van Satara gegeten. Het huisje aldaar was zoals zo vaak oud en nodig toe aan renovatie. De airconditioning (die nodig was) was oud en erg lawaaiig. Dit is in bijna alle kampen hetzelfde. Ik had gelezen dat er op Satara huisjes gerenoveerd waren, maar het was duidelijk niet ons huisje. Men zou hier zoveel meer mee kunnen doen wanneer men de huisjes en voorzieningen zou opknappen naar de huidige standaarden. We gingen weer vroeg slapen, want de volgende ochtend wilden we weer vroeg op.
Het rondje voor het ontbijt leverde dit keer heel veel op. We waren iets voor 6 uur vertrokken, en binnen een kwartier spotte ik zelf een luipaard, die lag in de schaduw niet al te ver van de weg. En we waren de enigen op dat moment.
Een tijdje later stonden er auto’s stil voor een brug, waardoor we er niet langs konden. We begrepen eerst niet waarom ze stil stonden, want wij zagen geen dieren. Maar na een tijdje reden ze weer langzaam vooruit en toen zagen we pas dat er een leeuw voor de eerste auto liep. Deze ging uiteindelijk de berm in, maar de auto’s voor ons maakten totaal geen ruimte zodat ik ook een foto kon maken. Uiteindelijk lukte dat pas toen de leeuw al iets verder weg was.
Die vroege ochtendrit hebben we ook vooral veel mooie vogels gezien, inclusief een secretarisvogel en een kori bustard die wegvloog. Het is de grootste vliegende vogel alhier.
Een impressie van de overige dieren vind je hieronder:
Toen we terug in het kamp kwamen, rond 8 uur, bleek er geen elektriciteit meer te zijn. Normaalgesproken draait er dan een aggregaat, wanneer er loadshedding is, maar dit was geen loadshedding. Het blijkt dat men niet de hele dag een aggregaat kan draaien voor het hele kamp. De winkel en het restaurant hadden nog wel stroom, maar de huisjes niet. We hebben dus maar koffie gekocht in het restaurant en we weten nu dat we de volgende keer ons gaspitje toch maar meenemen, voor dit soort noodgevallen.
Na het ontbijt hebben we weer een vergelijkbaar rondje bij Satara gereden. Die avond zouden we slapen in Nkulu tented camp. Dit is een nieuwe accommodatie bij een picknickplaats aan de Sabie rivier. Dit was een luxe accommodatie in vergelijking met de normale huisjes in de restcamps, maar de prijs was dan ook 2-3 x zo hoog. De rit van Satara naar Nkulu is ongeveer 2-3 uur, dus dat konden we ook nog in de middag doen. We wilden dan eerst bij Satara de lunch gebruiken.
De ochtendrit leverde allerlei dieren op, maar geen katachtigen dit keer.
Na de lunch bij Satara zijn we via wat omwegen dan naar Nkulu tented camp gereden. De rit leverde nog weer leeuwen op. Het was erg warm en ze lagen dan ook in de schaduw. We zagen ze ook niet zelf, maar iemand wees ze ons aan.
Veel dieren zijn bij het water te vinden, natuurlijk ook ter afkoeling. We kwamen langs een watertje waar we een hyena zagen die een impala probeerde te pakken. Zie hieronder de foto’s. Uiteindelijk kon de impala via het water aan de hyena ontsnappen.
Een impressie van de overige dieren die we zagen vind je hieronder:
Uiteindelijk waren we dan rond 5 uur bij Nkulu tented camp. We werden door 2 mensen ontvangen die ons alles uitlegden en ons met de bagage naar de (grote) tent brachten. Dit kamp is niet omheind, dus er kunnen gevaarlijke dieren rondlopen. Dat betekende ook dat er 24 uur per dag bewaking is die gewapend rondloopt. Ik had al gelezen over een hyena die er vaak rondloopt en er zijn ook berichten van leeuwen of een luipaard die er soms rondlopen. We hadden een verhoogd terras waar je veilig kon zitten, maar wanneer je na 21 uur buiten wilde blijven, moest je dat melden aan de bewaking.
De tent was inderdaad luxe en er was een goed geoutilleerde keuken en badkamer. Er was ook airconditioning in de tent (anders zou het wel erg warm worden). Deze kon op vol vermogen de temperatuur net een beetje aangenaam houden (ook al omdat het die nacht erg warm bleef). Wel was het jammer dat het warm water niet echt warm was. We hebben het niet gemeld, want door de warmte was het lauwe water ook nog goed te doen.
Het kamp had geen restaurant, dus we gingen weer braaien. Dit keer was er geen houtbraai, maar een gasbraai. En het verschil proef je, het hout geeft een bepaalde smaak aan het vlees die er nu niet was.
De volgende ochtend deden we weer een vroeg rondje. We hebben vooral vogels gezien, en op de brug over de Sabie rivier zagen we 4 pied kingfishers (ijsvogels) op een rij:
Een impressie van de dieren die we hebben gezien vind je hieronder:
Na het ontbijt zijn we dan weer richting uitgang (Crocodile bridge) gereden. We waren daar rond 11 uur en het was toen al 39 graden, zoals eerder gezegd. Vandaar zijn we dan weer naar huis gereden. een impressie van de laatste dieren vind je hieronder:
Zoals gezegd was het een warm bezoek. In totaal hebben we 2 x een luipaard en 4 x leeuwen gezien. Helaas dit keer geen neushoorns. Ook viel het grote aantal olifanten op. krokodillen hebben we relatief weinig gezien, omdat ze meestal in het water lagen. Normaal liggen ze vaak aan de rand van het water, maar dit keer zaten ze door de warmte vooral in het water (net als de nijlpaarden). We hebben weer bijzondere vogels gezien, en vaak zijn ze niet zo eenvoudig te identificeren. Hieronder heb ik proberen alle namen van de vogels erbij te zetten. Van een paar vogels ben ik echter niet zeker van de naam.
(na lang zoeken)
yellow-billed stork
Al met al wat het weer een geslaagd bezoek, ondanks de warmte. Vooral tijdens de vroege ochtendrit bij Satara hebben we veel gezien.
Toen we thuis kwamen, was het daar een verkoelende 35 graden. En dat halen we nu bijna iedere dag. De vooruitzichten zijn ook dat het zo blijft, met verder weinig of geen regen. Het ‘el Nino’ effect is hier duidelijk merkbaar. Ook hier was het de warmste februarimaand ooit gemeten. Door de droogte in Zuidelijk Afrika maakt men zich enigszins zorgen over de voedselvoorziening. Naar verwachting produceert Zuid Afrika net genoeg voor de eigen consumptie, maar normaalgesproken gaat er ook een deel naar andere landen in zuidelijk Afrika. Daar hebben sommige regeringen al maatregelen getroffen om voedsel in het land te houden of meer te importeren.
We hebben nog geen plannen voor een volgend bezoek aan het Krugerpark, maar wellicht gaan we nog een keer een lang weekend in mei. Eerst gaan we nu eind maart naar Nederland. We verblijven dan in ons eigen huis in Heinkenszand, dat begin maart leeg is gekomen. We gaan het weer proberen te verhuren, maar allereerst kunnen we er zelf 2 weken verblijven.
Dan gaan we in juni 2 weken op vakantie in Botswana. Koen en Rinse gaan dan mee. We gaan een rondreis maken vanuit hier. Het is ongeveer 3 uur rijden naar de grens met Botswana en vandaar reizen we naar een aantal mooie plekken in Botswana. We willen ook de Victoria Falls in Zimbabwe bezoeken, maar dat kan in een dagreis met de bus vanuit Botswana. Wel heb je dan een apart visum voor Zimbabwe nodig, dat kost 30 USD en kun je ter plaatse krijgen. Voor Botswana hebben we geen apart visum nodig als Europeaan.