We wilden eigenlijk vorige week zondag dit park bezoeken, maar het regende toen bijna de hele dag. Vandaag (zondag 12 december) is het niet zonnig, maar wel droog. Dit park ligt op minder dan een half uur van ons huis en daarom besluiten we toch te gaan. In het park zelf zien we een redelijk aantal neushoorns (in totaal 10, op verschillende plaatsen), allemaal zonder hoorn, waaronder een jong. Ook zien we veel (kleinere) vogels, veel zebra’s en een aantal elanden (dit zijn de grootste antilopes). Hieronder een impressie van de dieren die we hebben gezien.
Kerstmis in Zuid-Afrika
Over 2 weken is het kerstmis. Dat gevoel hebben we helemaal niet, want we zitten hier af en toe te puffen van de warmte. Maar ook regent het nog steeds af en toe flink. Vorige week zaterdag hebben we op de boerderij in Bapsfontein 125 mm in 1 dag gehad. Het was dus even erg nat en de zandweg naar de boerderij was behoorlijk veranderd. De zandweg is een stuk slechter geworden, met een aantal kuilen en grotere gaten. In Pretoria hadden we wat minder regen, maar nog altijd ruim 60 mm. Nu is het al een paar dagen weer droog en de temperatuur loopt weer snel op. Het is nu net boven de 30 graden en de zon schijnt uitbundig. Voor ons dus niet echt een kerstgevoel. In de winkels zie je wel wat kerstspullen, maar lang niet als in Nederland.
Veel mensen hebben nu al vakantie en de scholen zijn ook een aantal weken dicht. Dat betekent dat veel mensen al op vakantie zijn, de meesten gaan naar de kust in het oosten of zuiden. Het is dus een stuk rustiger op de weg en ’s morgens kan ik zonder probleem in 35 minuten op mijn werk zijn (normaal is het 45 minuten, wanneer ik op tijd wegga). Komende donderdag is het hier een officiële feestdag, daarna zal het helemaal rustiger worden. Voor ons zit er nog geen vakantie is. De mais is volop aan het groeien en we zijn druk bezig met de bestuivingen van het eerst gezaaide deel. Bovendien zijn we de laatste proefvelden nog aan het zaaien, hiermee hopen we net voor de kerst klaar te zijn.
Enkele weken geleden hadden we voor het eerst een slang in onze tuin. Onze tuinman Lukas zette de container aan de kant en er bleek een slang onder te zitten. We waren hier niet erg happig op, en Lukas ook niet. Hij heeft de slang uiteindelijk met kokend water om het leven gebracht. Het bleek om een luislang te gaan. Dit is een pyton-type en niet giftig. Deze kunnen erg lang worden (tot 4 meter), maar deze was nog maar klein (zie de foto’s hieronder.
Inmiddels heb ik ook mijn eerste slang gezien. Gisteren was ik op onze boerderij in Potchefstroom. Opeens hoorde ik een gil en rende iemand hard weg op het kantoor naast ons. Het bleek dat zij iets achter zich hoorde en bij het omdraaien een slang in de ogen keek. Het was een rinkhals slang, een cobra-type die ook nog giftig is. Deze slang is niet erg giftig, maar het kan toch flink zeer doen. Het was echter nog een ‘kleintje’, max. 40 cm lang. Ze kunnen meer dan een meter lang worden. De boer heeft de slang gevangen en weggebracht, maar mijn collega was zo ontzet dat ze verder thuis is gaan werken.
Op 1e kerstdag komen de jongens uit Nederland aan in Johannesburg. Dat wordt een latertje, want het vliegtuig landt pas rond 22 uur. Daarna moeten zij nog door alle controles en dan nog naar huis (40 minuten). Ze kunnen dan een dag acclimatiseren, komend uit het koude en donkere Nederland. Op maandag vertrekken we voor 5 dagen naar het Krugerpark. Omdat we daar een stuk lager zitten, kan het daar nog een stukje warmer worden. Het is er regelmatig 40 graden in deze tijd, dus dat wordt nog een acclimatiseringsronde. We verblijven 2 dagen in het hotel waar we al eerder gelogeerd hebben, daarna slapen we 2 dagen in het Krugerpark (Olifants Rest Camp). In dit kamp hebben we met Koen al eerder een nacht doorgebracht. Belangrijkst is dat we daar ook airco op de kamers hebben, anders is het er bijna niet uit te houden. Ook is dat belangrijk voor de muggen, omdat er in de zomer een kleine kans op malaria is in het Krugerpark. Hier is Pretoria is er geen malaria, maar hebben we vaak toch de airco in de slaapkamer aan, omdat dat de muggen weghoudt.
Wanneer we terugkomen uit het Krugerpark, kunnen we Koen’s verjaardag vieren. Daarna blijven de jongens nog ruim een week hier. Oorspronkelijk zouden Paul & Rinse al op 3 januari terugkeren, maar omdat alles toch online is, hebben we het ticket kunnen wijzigen en gaan ze met Koen op 11 januari terug. We proberen het laatste weekend nog een paar dagen naar de Drakensbergen te gaan, maar vanwege de drukte op het werk kan ik alleen in het weekend weg.
Voor de reis van en naar Nederland zitten we weer op het oude ‘regime’. Om hier binnen te komen heb je een negatieve PCR test van max. 72 uur oud. Dit is al de voorwaarde sinds de grenzen weer open zijn gegaan in Oktober 2020. Om Nederland binnen te komen, moet je de berichten goed volgen, want dat verandert regelmatig. Op dit moment heb je een PCR test van max. 48 uur oud nodig, dan een rapid antigen test van max. 24 uur oud, je moet minimaal 5 dagen in quarantaine bij aankomst in Nederland. Is de PCR test na 5 dagen negatief (bij de GGD), dan mag je uit quarantaine. Maar het zou mij niet verbazen dat er binnenkort weer iets veranderd.
Zuid-Afrika is zeer verbolgen over het feit dat veel landen de grenzen dicht hebben gegooid voor Zuid-Afrikanen. Wij mogen als Nederlanders dus wel Nederland in, maar Zuid-Afrikanen niet. Men begrijpt dit niet, want er is geen verschil in risico met al deze testen.
Het weer in November in Pretoria
Het eerste deel van de maand November was het erg warm. De temperatuur kwam overdag regelmatig in de buurt van of zelfs boven de 35 graden. Dit kun je ook op onderstaande temperatuurgrafiek van de maand zien. Wel hadden we op 8/9 november behoorlijk wat regen, maar daarna werd het weer erg warm. Vanaf 18 november hadden we echter bijna iedere dag regen, en sinds we terug zijn uit Kaapstad is het ronduit regenachtig en bewolkt. Dat is ook aan de temperatuur te zien, die gisteren zelfs de 20 graden niet haalde. Bovendien regende het de hele middag. Zelfs vannacht heeft het nog een beetje geregend en vanmorgen was het nog bewolkt. Ergens rond de middag brak de zon er weer door en nu ik dit schrijf (rond 15 uur), is het weer onbewolkt en is de temperatuur al weer boven de 25 graden. De regen hier gaat meestal gepaard met onweer, en niet alleen aan het begin van de bui. Het heeft hier al een paar keer uren achter elkaar geonweerd, met donderslagen waarvan je schrikt. Donderdagavond kwam ik terugrijden uit Potchefstroom. Het regende al toen ik daar wegreed, maar toen ik Johannesburg binnenreed (ik moet door Johannesburg naar Pretoria), begon het te stortregenen. En dat heeft het gedaan tot ik bijna thuis was, ruim 45 minuten later. Het ergst is dat dan 50% van de auto’s met alarmlichten aan gaat rijden, dan weet je helemaal niet meer wat iemand doet. Wellicht moet er iemand uitleggen dat je deze lichten alleen in noodgevallen gebruikt en niet tijdens een regenbui. Het leid in ieder geval enorm af en maakt het rijden niet echt makkelijker.
Nieuwe virus variant in Zuidelijk Afrika (Omicron)
Donderdagavond las ik op een Zuid-Afrikaanse nieuwssite over een nieuwe virus variant die in Zuidelijk Afrika gevonden is. Toen ik de volgende morgen het nieuws bekeek, las is dat Engeland inmiddels Zuid-Afrika op de rode lijst gezet had. Vervolgens kwam in de loop van de ochtend het bericht dat ook Nederland een vliegverbod vanuit Zuid-Afrika instelde (en meerdere Europese landen).
Toen is ’s avonds echter keek op de nieuwe reisregels, begreep ik dat er helemaal geen vliegverbod is. De regels worden alleen weer strenger. Als EU-burger kun je nog steeds op en neer vliegen naar Zuid-Afrika. Dat blijkt ook wel, want KLM vliegt gisteren en vandaag ook nog gewoon naar Johannesburg. We moeten nu, als we naar Nederland willen, weer 2 x testen voor vertrek en bij aankomst weer in quarantaine en dan testen. Deze regels waren er al tot eind september, en zijn dus nu weer geldig. Wij vonden het al vreemd dat er van 3x testen naar 0x testen werd gegaan (als je volledig gevaccineerd bent). Nu is het dus weer 3x testen.
De nieuwe variant die hier gevonden is, komt nog niet op grote schaal voor en de aantallen besmettingen liggen hier nog op een vrij laag niveau (maar wel oplopend). We zitten hier nu dagelijks op 2000 besmettingen, op een bevolking van 60 miljoen. Daarbij heb ik gehoord dat het gros van deze besmettingen terug te voeren is op één school hier in de buurt van Pretoria. Hierbij moet wel aangetekend worden dat er niet altijd op grote schaal getest wordt. Van een collega die verkouden was hoorde ik bijvoorbeeld dat de arts hem niet wilde testen, want het heerste niet op dit moment.
We hebben net voorlopig onze volgende reis naar Nederland gepland, maar dat zal pas in de tweede helft van maart zijn. Met Kerst willen onze jongens naar hier komen en zullen we weer naar het Krugerpark gaan. Hopelijk kan dat dan nog, maar dat zien we nog wel.
In Zuid-Afrika heerst er grote frustratie over de overhaaste besluiten van de Europese landen om de grenzen dicht te gooien. Zuid-Afrika doet veel onderzoek naar het voorkomen van varianten en voor de openheid daarover wordt men nu gestraft, is het algemene gevoel. Want ineens ligt de toeristensector weer op zijn gat, terwijl die net aan het aantrekken was. Ik vraag me af of men de volgende keer hier weer zo open over zal zijn.
Alle verhalen die je nu in de Nederlandse kranten leest over mensen die vastzitten in Zuid-Afrika, zijn grote onzin. Ze kunnen gewoon naar huis, maar moeten wel 2 x testen voor vertrek en dan in Nederland in quarantaine en na 5 dagen testen. Precies zoals wij ook moesten in Juli en September.
Binnenkort beginnen hier de schoolvakanties. Omdat de grootste uitbraak op een school in Pretoria is, waar studenten uit het hele land zitten, is er nu de vrees dat zij de besmettingen over het hele land zullen verspreiden. Op dit moment is meer dan 80% van de besmettingen geconcentreerd in Gauteng, de provincie waar wij ook wonen, maar de aanstaande vakanties zouden dit dus wel eens over het hele land kunnen verspreiden.
Bezoek aan Kaapstad en omgeving
Op zaterdag 20 november vertrokken we voor een bezoek aan Kaapstad en omgeving. Kaapstad is hier ongeveer 1500 km vandaan, dus we zijn met Flysafair van Johannesburg naar Kaapstad gevlogen. We kwamen rond de middag aan en hebben op het vliegveld een auto verhuurd. We hadden appartement dicht bij het strand gehuurd, in Milnerton, ongeveer 10 km. ten noorden van het centrum van Kaapstad. Het appartement was in een flatgebouw met de naam Arnhem, en wel op de zesde verdieping. Vanuit het appartement hadden we een prachtig uitzicht op de baai en de Tafelberg. Het strand was een paar honderd meter lopen en de supermarkt ook. Het waaide die middag hard, dus toen we later op de middag op het strand kwamen, werden we min of meer gezandstraald. Aan het begin van de avond hebben we dan bij een Thais restaurant in de buurt gegeten, natuurlijk vis op Thaise wijze bereid.
De volgende ochtend hadden we een tocht naar Robbeneiland geboekt. De boot daarvoor vertrekt uit het centrum van Kaapstad, dus we waren op zondag al weer vroeg op pad, omdat de boot al op 9 uur vertrok. Na een bootreis van ongeveer een half uur hebben we een rondleiding op Robbeneiland gehad (met de bus vooral). Daarbij kregen we ook uitleg van een ex-gevangene die tot 1991 daar gevangen had gezeten (samen met o.a. Nelson Mandela). Op het eiland wonen nog vooral de mensen die het eiland onderhouden en de rondleidingen verzorgen.
Na terugkeer in Kaapstad hebben we daar ’s middags gegeten en zijn we een stuk langs de kust van het schiereiland gereden. Daarbij zijn we uiteindelijk nog op Boulders Beach uitgekomen, waar je nog één van de weinige Afrikaanse Pinguin kolonies kunt zien.
De volgende dag (maandag) wilden we via de ‘Pipe Track’ de Tafelberg beklimmen, maar de Tafelberg hing die ochtend helemaal in de wolken en bovendien stond er een straffe wind. Te gevaarlijk dus om de berg te beklimmen. De naastliggende berg is Lion’s Head en deze lag helemaal in de zon (maar is ook een stuk lager). Het beginpunt voor die wandeling lag vlakbij, dus we hebben besloten deze wandeling te doen. Deze berg lijkt niet zo hoog, maar de tweede stuk van de beklimming was toch redelijk pittig. Het was soms klauteren en we moesten 2 keer via een trap verder. Uiteindelijk is Louis toch tot de top doorgeklommen, terwijl Tineke een stukje onder de top bleef wachten. Toen we weer beneden waren, zijn we verder het schiereiland richting Kaap de Goede Hoop gaan verkennen. Het laatste deel van de route maakt onderdeel uit van het Nationale Park Table Mountain. Uiteindelijk zijn we tot het uiteinde doorgereden, met 2 uitzichtpunten. Het Cape Point ligt hoog en vandaar uit kun je behoorlijk ver kijken en wordt je lastig gevallen door bavianen. Kaap de Goede Hoop ligt aan zee, aan de onderzijde van de Cape Point. We zijn op beide punten geweest en daarna weer teruggereden naar ons appartement.
Op dinsdag hadden we een boottocht geboekt in Hermanus om walvissen te spotten. We kregen echter bericht dat vanwege het weer (wind) de toch om 12 uur niet doorging. Daardoor moesten we al om half negen in Hermanus zijn (we moesten daarvoor ’s ochtends om half zeven vertrekken). En we hadden geluk met het weer. Er was niet al te veel wind en de zon scheen over het algemeen. Uiteindelijk hebben we 5 walvissen gezien. Eerst een kleinere, maar die hebben we maar zeer kort van ver gezien (en geen foto’s), maar daarna 2 moeders met elk een jong van de Southern Right Whale. We zijn een tijdje met beiden meegevaren en hebben beide goed kunnen observeren. Na afloop hebben we weer lekker vis gegeten en Hermanus. Op de terugweg hebben we nog koffie gedronken in Stellenbosch. Deze stad is erg bekend van de wijn die in de streek geproduceerd wordt.
Op woensdag hadden we onze terugvlucht naar Johannesburg, maar deze was pas om half zes. We zijn daarom ’s ochtends nog naar de botanische tuin geweest. Deze is erg bekend vanwege de grote verzameling bomen en planten die er worden geteeld. Daarna hebben we tussen de middag in het centrum van Kaapstad gegeten, waarna we weer terug naar het vliegveld van Kaapstad zijn gereden. Uiteindelijk waren we weer rond half negen thuis in Pretoria.
Hieronder vind je een selektie van de foto’s die we gemaakt hebben, en ook een korte video van één van de walvismoeders met het jong.
Binnenkort naar Kaapstad
We zijn inmiddels al weer enkele weken terug in Pretoria. De terugvlucht verliep zonder problemen. Wel ontmoeten we in het vliegtuig een kranige Nederlandse vrouw van 89 jaar die al 54 jaar in Johannesburg woonde. Haar man was enkele jaren geleden overleden, maar zelf reist ze nog regelmatig naar Nederland. Ze was bovendien niet verknocht aan Zuid-Afrika, maar zou volgens mij het liefst weer in Nederland wonen. Haar kinderen woonden echter deels nog in Zuid-Afrika, maar van haar kleinkinderen woonden er wel een paar in Nederland.
Het is hier inmiddels volop zomer. De temperatuur overdag komt vaak boven de 30 graden uit, en af en toe vallen er onweersbuien met redelijk wat regen. Wandelen moet je nu ’s ochtends vroeg doen, want na 10 uur is het meestal te warm. Het zwembad in onze tuin heeft inmiddels een temperatuur van 27 graden, lekker dus om er in te zwemmen (dobberen) en dat doen we ook in het weekend.
Op de boerderij zijn we ook volop aan het zaaien, de eerste gezaaide mais groeit nu hard en in de kas bloeit de eerste mais al. Tegelijkertijd zaaien we nu nog eens uit, zodat we spreiding van de bloeitijd hebben voor het werk en bovendien de mais niet rond de kerst bloeit. Om dat te voorkomen moeten we niet in Oktober uitzaaien. Vorige week hadden we een zeer droeve gebeurtenis op de boerderij. Cobus, een van mijn naaste collega’s, was aan het zaaien toen hij op het veld een hartaanval kreeg. Hulp mocht niet meer baten en hij is helaas overleden. Wij als naaste collega’s waren en zijn in shock achtergebleven. Hij laat een vrouw en een dochter van 5 jaar na. Het werk moet gewoon doorgaan, maar in gedachten zijn we allemaal bij Cobus. Op 26 november gaan we hem herdenken op de boerderij met alle collega’s.
Komend weekend (20 november) vertrekken we voor een paar dagen naar Kaapstad, als een korte vakantie. We vliegen zaterdagmorgen naar Kaapstad (een vlucht van ongeveer 2 uur) en daar hebben we een auto en een appartement gehuurd. Op woensdag 24 november vliegen we dan tegen de avond terug naar Johannesburg. We kunnen niet alles in Kaapstad zijn in deze 3 dagen, maar willen in ieder geval Robben eiland, Table Mountain en Kaap de goede hoop bezoeken. Bovendien hebben we een walvis spot tour geboekt (per catamaran) vanuit Hermanus. Ook hopen we Boulders beach te bezoeken, daar zitten veel pinguïns. Kortom, veel plannen voor deze korte vakantie. We hopen er echter in juli terug te komen, we zijn nu een campertour met onze jongens aan het organiseren (in hun zomervakantie) en willen dan naar Kaapstad rijden (en terug). Het verslag van ons uitstapje voeg ik de volgende keer toe.
Naar Nederland voor een feestje!
Aan het eind van deze week komen we weer naar Nederland. Koen heeft zijn Master gehaald en Rinse zijn Bachelor. Dat moet natuurlijk gevierd worden en daarom komen we 2 weken naar Nederland. Helaas kunnen we niet bij beide ceremonies zijn. De universiteit heeft zodanig gepland dat deze 2 weken na elkaar zijn. Bovendien kwam de aankondiging van Koen’s ceremonie pas een paar weken geleden, dus konden we daar niet meer op inspelen. Koen heeft zijn bul dus al binnen, maar Rinse krijgt deze volgende week uitgereikt.
Tot 2 weken geleden moesten we nog steeds 5 dagen in quarantaine bij aankomst in Nederland, maar de situatie is voor volledig gevaccineerden dermate gewijzigd dat er nu geen verplichte quarantaine meer opgelegd wordt. Daarbij is de COVID situatie in Zuid-Afrika dermate veel beter dat Nederland zelfs geen corona-test meer eist, wanneer je volledig gevaccineerd bent (en dat zijn we). Dat betekent dat we nu direct naar buiten kunnen bij aankomst in Nederland. Omdat een sneltest hier niet duur is (< 20 euro), gaan we vrijdagochtend toch nog een sneltest laten uitvoeren (maar als ik het goed begrijp is dit niet nodig). We vliegen dan vrijdagavond naar Nederland en komen zaterdagochtend aan. Voor de terugvlucht eist Zuid-Afrika nog steeds een PCR test, ook voor volledig gevaccineerden. We hebben nog enige hoop dat dit vervalt voor we teruggaan, maar zeker weten doen we dat niet. De vorige keren konden we gratis een PCR test in Nederland laten uitvoeren bij testenvoorjereis.nl. Dat is helaas niet meer mogelijk en nu moeten we deze PCR test zelf betalen. De meeste kosten rond de 70 euro per persoon, maar ik heb een bedrijf gevonden dat de test voor 45 euro uitvoert. Deze is dan niet binnen 24 uur klaar, maar Zuid-Afrika vereist een test die maximaal 72 uur voor je vlucht is uitgevoerd, dus we hebben enige speling.
We verblijven dit keer in een vakantiepark in Hoeven, dicht bij Etten-Leur. Dit is niet zover van Rilland en Eindhoven. De laatste dag voor vertrek (zaterdag 23 oktober) slapen we dichtbij Schiphol, in Hoofddorp, zodat we makkelijk op tijd kunnen zijn voor de vlucht zijn op zondag. De vlucht naar Johannesburg is een dagvlucht. Wij vinden dat ideaal, je hoeft niet zo vroeg op en we komen ’s avonds aan. De laatste keren waren we rond half elf ’s avonds thuis en konden we weer in ons eigen bed slapen. Dat is heel wat comfortabeler dan een stoel in het vliegtuig.
De eerste regen is weer gevallen!
Deze week hebben we de eerste regen sinds mei gehad. Waar het de afgelopen weken soms enkele druppels regende, was het deze week echt raak. We hadden al een aantal dagen ’s avonds onweer gehad, maar echt een serieuze hoeveelheid regen viel er nog steeds niet. Woensdagavond was het dan toch echt raak. Het heeft die avond ruim 10 mm geregend, terwijl het voortdurend stevig onweerde. En dit herhaalde zich in de nacht van donderdag op vrijdag. Het onweerde een deel van de nacht en er viel uiteindelijk 40 mm regen. Dit betekende ook dat vrijdagochtend mijn route naar kantoor behoorlijk nat was. De laatste 7 km over de zandweg was het interessants, door de regen was de weg veranderd en moest ik onnieuw uitvinden waar de beste plaats was om te rijden. En op een aantal plaatsen stonden er diepe plassen water, dus mijn witte auto is ook niet meer zo wit. Vrijdag regende het overdag ook nog een paar keer, en op dit moment, zaterdagochtend, is het weer aan het onweren en regenen. De vooruitzichten zijn echter dat het weer beter wordt en de komende dagen weer droger en warmer. Tijdens de regen was het niet zo warm, maar ook niet koud. Het is eigenlijk altijd overdag nog boven de 20 graden.
Mijn collega kwam donderdagavond, onderweg naar huis in Greytown, in een hagelstorm terecht op de pas die hij over moet. Zijn auto raakte behoorlijk beschadigd door de hagelstenen, maar verder was er gelukkig niets gebeurd. We waren allebei in Potchefstroom geweest voor een vergadering en ook ik had regen op de terugweg, maar gelukkig geen hagel. Wel was er ook veel wind, maar dat gebeurd hier wel vaker. Het opmerkelijke is ook dat deze wind vaak warm is.
Veldbrand dichtbij de boerderij
De winter en het voorjaar zijn hier altijd erg droog en daardoor is het risico op veldbranden ook groot. Op de boerderij hebben we een getrainde brandweerploeg die altijd klaar staat om in de buurt te helpen, mocht het nodig zijn. Ook onze boerderij loopt altijd een risico en dat is ook de belangrijkste reden om een getrainde ploeg te hebben.
Gisterochtend was het zover. Toen ik ’s ochtends richting boerderij reed, zag ik al dat er een brand was op enkele kilometers van de boerderij. We maakten ons enige zorgen dat de brand richting boerderij zou komen, dus we hielden het nauwlettend in de gaten. Vanaf de boerderij zagen we dat het een behoorlijk grote brand was en Bertie, onze ‘boer’ stond paraat om eventueel de buren te helpen. Al spoedig is de brandweerploeg gaan helpen, want er liepen een aantal huizen gevaar in de buurt. Uiteindelijk kwamen ze rond de middag terug en Bertie vertelde dat hij nog nooit zo’n grote brand had meegemaakt. Door de draaiende wind ging het alle kanten op (maar gelukkig niet richting onze boerderij). Uiteindelijk hadden ze met vereende krachten van buren de brand onder controle gekregen, maar helaas waren er wel 3 huizen in vlammen opgegaan. Gelukkig waren er geen persoonlijke ongevallen. De brand was ergens midden in de nacht ontstaan (waarschijnlijk aangestoken), maar van de dader geen spoor natuurlijk.
Het was bij het bestrijden van de brand erg oppassen, ze waren soms door vlammen omringd en konden gelukkig elke keer op tijd wegkomen. Hieronder een paar video-impressies van de brand.
Het voorjaar breekt aan in Zuid-Afrika!
We zijn nu een week terug in Pretoria en het is hier al voorjaar. De temperatuur is de hele week ruim boven de 25 graden en de eerste bomen worden weer groen. Ik vind dat nogal opmerkelijk, want ik zou verwachten dat het te droog is, want regen hebben we nog niet gehad. De zon komt ook weer rond 6 uur op en gaat kort na 6 uur onder, dus de dagen worden ook weer langer. De zon schijnt ook weer op het zwembad, dat daardoor al aardig opwarmt. Vandaag was de temperatuur al 18 graden, terwijl deze midden in de winter maar net boven de 10 graden was. Binnenkort kunnen we alweer zwemmen.
Doordat het niet regent, is alles hier erg stoffig, zelfs in huis. Wanneer ik over de zandweg naar de boerderij rijd, hangt er een grote stofwolk achter mijn auto. Door de hogere temperaturen hangt er niet meer zoveel rook en is de lucht voor de rest wat schoner. In de winter rook je hier bijna altijd vuur/rook.
Vanmiddag hebben we weer gewandeld in het game reserve. Ook daar lopen een aantal bomen al weer uit, terwijl het daar grotendeels kurkdroog is. De enige plaats waar nog voldoende water is, is in het meer in de game reserve. De wandeling was ’s middags nog goed te doen, vooral omdat het vanmorgen bewolkt was en daardoor niet zo warm dan de vorige dagen (maar nog steeds boven de 20 graden).
Ook in huis warmt het al weer aardig op, wat vooral komt omdat de nachten niet meer zo koud zijn. De temperatuur komt nog maar sporadisch onder de 10 graden en deze week was het vaak rond de 15 graden ’s nachts.
Een ander opmerkelijk iets aan het weer is de wind. Er staat regelmatig ’s middags behoorlijk wat wind, die ook nog wel eens warm wil zijn. De mensen hier zeggen dat de wind de regen ophaalt. Normaalgesproken valt dus spoedig de eerste regen en dan gaat het pas echt groen worden.
Op de boerderij hebben we inmiddels de eerste mais buiten gezaaid. Dit kan omdat we beregening hebben. De boeren zaaien de mais pas wanneer de eerste regen is gevallen en dat kan nog wel een maand duren. Door de warmte staat de mais binnen een week boven, we zijn nu druk bezig de vogels hier weg te houden, want die houden wel van de smakelijke jonge plantjes. Door nu te zaaien, kunnen we al in januari volgend jaar oogsten en dan de mais nog eens uitzaaien in de buurt van het Krugerpark. Daar blijft de temperatuur lang hoog en daardoor kunnen we daar ook in de winter mais telen. De komende weken is het nog druk, we zijn de hele rest van de uitzaai aan het voorbereiden.